Uitponden: Potentieel voor snelle winst door leegwaardestijging
De aantrekkingskracht van de uitpondstrategie schuilt in de aanhoudende waardestijgingen die de koopmarkt de afgelopen tijd heeft laten zien. Zolang beleggers in staat zijn woningen aan te schaffen tegen 70 tot 75 procent van de leegwaarde, biedt dit een kans om deze panden met aanzienlijke winst te verkopen zodra de huurders vertrekken. Dit schept een scenario waarin beleggers hun rendement kunnen maximaliseren door strategisch te wachten op leegstand, waarna ze de panden voor een hogere prijs op de koopmarkt kunnen brengen. In het huidige economische klimaat, waarin koopprijzen structureel hoog liggen en particuliere kopers bereid zijn fors te betalen, kunnen beleggers optimaal profiteren van deze stijgende markt.
Lage mutatiegraad: Vertraging en risico op lange termijn
Echter, het aanbod op de huurmarkt neemt door bovengenoemde uitponding en de huidige lage nieuwbouwproductie ook verder af. En als er voor huurders minder te kiezen valt, dan daalt de mutatiegraad. Dit betekent dat huurders langer in hun woning blijven zitten, waardoor beleggers meer tijd nodig hebben om hun panden te verkopen en hun rendementen te realiseren. Deze (vaak jarenlange) vertraging leidt tot een nieuwe marktrealiteit, waarin factoren zoals de stabilisatie of daling van de huizenprijzen, fiscale verbeteringen voor verhuur en lagere financieringslasten door gunstige rentetarieven een rol kunnen gaan spelen. In deze context kan uitponden aanzienlijk minder aantrekkelijk worden, waardoor exploitatie van het beleggingsobject een realistischer alternatief wordt.
Blijven exploiteren: Een reëel en stabiel alternatief
Voor beleggers die niet afhankelijk zijn van snelle verkopen, biedt doorexploitatie van verhuurde panden een stabiel en duurzaam alternatief. Hoewel het totale rendement doorgaans gemiddeld lager is dan bij een snelle verkoop, blijft een jaarlijks cashrendement van 5 tot 7 procent aantrekkelijk, zeker in vergelijking met andere beleggingsopties. Bovendien biedt exploitatie de mogelijkheid te profiteren van stabiele en groeiende opbrengsten, vooral gezien de kans op dalende rentes en de historische waardegroei van vastgoed op lange termijn. In plaats van te speculeren op een snelle verkoop, bouwen beleggers zo een stabiele portefeuille op.
Conclusie: Uitponden of exploiteren?
Hoewel de stijgende leegwaardes uitponden op korte termijn aantrekkelijk maken, moeten beleggers de risico’s van een lage mutatiegraad niet onderschatten. Beleggers die hopen op snelle rendementen, kunnen immers geconfronteerd worden met langere exploitatieperiodes, omdat huurders minder snel vertrekken dan verwacht. Blijven exploiteren biedt een stabiel alternatief voor de lange termijn, waarbij rendementen over een langere periode kunnen worden gerealiseerd. De juiste keuze tussen uitponden en exploiteren vereist een zorgvuldige afweging van zowel de marktomstandigheden als de persoonlijke investeringsdoelen.
Tip: Voor beleggers die streven naar stabiliteit en voorspelbare opbrengsten, is exploitatie vaak de meest betrouwbare keuze. Het biedt niet alleen directe huurinkomsten, maar ook zicht op waardegroei op de lange termijn.
